Deze oude kleine seniorenwoning is volledig getransformeerd tot een ruime gezinswoning.
een oninteressante seniorenwoning
Het oorspronkelijke huisje voldeed onmogelijk aan de eisen van deze tijd voor een gezinswoning. Het huis heeft lange tijd te koop gestaan, tot de mogelijkheden van een verbouwing en vergroting van het volume onder de aandacht van de nieuwe eigenaren werd gebracht.
metamorfose
In verband met de welstandseisen was de basis voor het ontwerp het uiterlijk van het originele huisje. In eerste instantie is de vorm van het huisje gekopieerd en naar achteren en opzij getrokken zodat er twee gelijke volumes in elkaar geschoven met twee nokken ontstonden. Dit stuitte op bezwaar bij welstand: de kap moest één geheel worden met maar één nok.
De oude woonkamer is volledig ingericht als keuken en een nieuwe woonkamer is achter het bestande huisje geplakt. De nieuwe woonkamer steekt deels als aanbouw achter het huis uit en ligt deels onder de naar achteren vergrootte kap. Opzij van het huis loopt de kap buiten de oude kopgevel door, waarbij de ruimte onder de kap bij de woonkamer is getrokken zodat hier een grote lichtvanger ontstaat.
Aan weerszijden van de kap waren grote doorlopende dakkapellen bedacht om de ruimte onder de kap optimaal te benutten. Aan de voorzijde werd dit niet toegestaan maar aan de achterzijde kon dit wel gerealiseerd worden.
Met oud en nieuw onder elkaar is duidelijk de ruimtewinst te zien en het verschil met de oude kleine hokken en de nieuwe opengewerkte ruimtes.
